ایده اولیه راه‌اندازی خانه توانمندسازی نوجوان به عنوان یک NGO مستقل، از سال‌ها فعالیت بالینی ما در حیطه مشاوره با نوجوانان نشات گرفته است.
نوجوانان مناطق محروم به علت دسترسی نداشتن به بسیاری از امکانات، سرخورده و ناامید می‌شوند و آسیبهای زیادی را تا بزرگسالی با خود حمل می کنند؛ چرا که آنها در معرض آسیب‌هایی چون اعتیاد، ترک تحصیل، ازدواج زودهنگام و تکرار زندگی والدین خود هستند.
بسیاری از این نوجوانان با توانمند شدن برای مقابله با این آسیب‌ها، در اختیار گذاشتن فضایی برای ورزش و پر کردن اوقات فراغت، راهنمایی و مشاوره صحیح تحصیلی، برطرف کردن ضعف‌های درسی خود و در ارتباط بودن با بزرگسالانی حمایتگر، دلسوز، توانا و مشفق می‌توانند آینده بهتری برای خود رقم بزنند.
به همین دلیل مدیر مرکز مشاوره یاسان تصمیم گرفت با ثبت خانه توانمندسازی نوجوان و ارائه خدمات روانشناسی و توانمندسازی رایگان، زمینه را برای خدمت به نوجوانان ایران زمین فراهم کند.
شما هم می‌توانید با کمک‌های مالی خود، حامی نوجوانان مناطق محروم سرزمینمان باشید.
سلام
وقتتون بخیر
بچه‌هایی که از مدفوعشون می‌ترسن، بهترین راه اینه که کودک رو با مدفوعش آشنا کنید. به مرور این کار رو انجام بدین که نترسه. یک تکنیک مناسب اینه که با چوب بستنی، توی لنگش مدفوع رو با هم بررسی کنید، باهاش داخل همون لگن نقاشی کنید و اجازه بدین به مرور متوجه بشه ترسی وجود نداره. اگر این کار رو انجام دادید و به نتیجه نرسیدید لازمه که به روانشناس کودک مراجعه کنید. اگر کمی خلاق باشید، راه‌های دیگه ای هم هست،مثلا می‌تونید مدفوع حیوانات دیگه رو توی محیط زندگی خودتون بهش نشون بدین.
با سلام و احترام
در حقیقت استفاده از توالت یکی از مهارت های اساسی است که کودک باید آن را کسب کند. برای کسب هر مهارت کودک باید از نظر جسمی و روانی و ذهنی آماده باشد.آموزش هر مهارت بدون آمادگی محکوم به شکست است.
بنابراین قبل از آموزش هر گونه مهارتی اطمینان حاصل کنید که آیا کودک آماده ی کسب آن است یا نه .
برای مثال آیا کودک به دستشویی رفتن علاقه نشان می دهد.
آیا پوشکش برای مدت مدت زمان زیادی خشک می ماند.
آیا می تواند شورتش را در بیاورد .
آیا برای پوشک شدن مقاومت می کند.
در صورتی که کودک آمادگی داشت شما فقط باید صبوری و حوصله بخرج دهید. فراموش نکنید، اصرار بیش از حد و هر گونه عصبانیت، سرزنش و پرخاش باعث ایجاد اضطراب و مقاومت شدید در کودک و طولانی شدن این دوره خواهد. پس بهترین راه حفظ آرامش و مهربانی با کودک است.
زیبا تر کردن فضای دستشویی و دادن جایز از شروط لازم است اما کافی نیست .
سلام. به نظر می رسد دختر شما در حال تجربه کردن اضطراب جدایی است و کاملا طبیعی است که جدا شدن از شما برایش دشوار باشد و لازم است به این این ناراحتی و اضطراب پاسخ دهید. علاوه بر این شما به عنوان تنها والد مهمترین منبع امنیت او هستید، که می تواند این موضوع را شدیدتر کند. مهمترین کار صبوری و حفظ آرامش برای بهتر طی شدن این دوره است. زمان مشخصی را برای بازی های دو نفره (خصوصا بازی های فیزیکی مثل در آغوش گرفتن، ماساژ دادن و...) داشته باشید. همچنین می توانید با بازی جدایی های کوتاه مدت ایجاد کنید مثلا قایم باشک و ... تا دور بودن از شما را کم کم تمرین کند
سلام
باید از قبل به مرور بیشتر کنار مادر بزرگ بمونه. چند روزی باشه و شما هم از قبل بگید دقیقا چند روز نیستید و در این مدت هر روز زنگ می زنید. اگر مسئله ای نداشت و مادر بزرگ هم به خوبی مراقبت می کنه, می تونید این کار رو برای خارج رفتن هم انجام بدید. اما یک نصف روز موندن اصلا کفایت نمی کنه.
: در مورد اینکه نوشتید به حرفتون گوش نمیده اما در مورد مادربزرگ اینطور نیست به نظر میرسه نیاز به کمک گرفتن از متخصص برای بررسی و مداخله بیشتر وجود داشته باشه
يكي از مشكلات همسر شما مشكل افسردگي هستش و در موارد زيادي ريشه روي آوردن به اعتياد مشكلات افسردگي و اضطراب است بنابراين درمان اعتياد ايشون همراه با درمان افسردگي بايد باشه .
در خصوص مشكل خودتون هم بايد بگم خستگي و عدم تصميم گيري و مردد بودن شما به اين برميگرده كه از تغيير ايشون نااميد شدين و اين درماندگي و خستگي مربوط ميشه به اين كه شوهر شما نتونستن عليرغم سعي وتلاش شما نتيجه دلخواه بگيرن و اگه اين نتيجه را بگيرن در روحيات و افسردگي شما هم موثره و حالتون بهتر خواهد شد.
زندگي كردن با افرادي كه دچار اعتياد هستن كار بسيار سخت و همواره نيازمند صرف وقت و انرژي زياد خواهد بود بايد ببينيد زندگي كردن و تحمل اين فشارها در مقابل زندگي كردن با اين فرد چه ضررها و چه منافعي براي شما و رابطه شما خواهد داشت.در نهايت اگر ضررهاو آسيبها بيشتر باشه با مشورت گرفتن از يك روانشناس ميتونيد عاقلانه ترين تصميم بگيريد.
سلام
مسائلی که با فرزندتون دارید عمدتا با آموزش مهارت های فرزند پروری قابل حل هستند. عصبانی شدن و پرخاش شاید در اون لحظه جواب بده اما در بلند مدت نتیجه عکس میده و فرزند شما نافرمانی بیشتری می کنه. در مورد بدون لباس خوابیدن هم باید بررسی کرد که آیا ناشی از بیش حساسیته یا عادت یا مقابله با شما. توصیه ما کمک گرفتن از یک روانشناس کودک و همچنین شرکت در دوره‌های فرزندپروری هست
سلام
ممنون از اعتمادی که به مجموعه ما دارید
به طور کلی نظر من این است که فرزند شما اضطراب بیش از حد معمول دارد و اگر این سوال پرسیدنها حالت وسواس به خود بگیرد باید به صورت حضوری به یک روانشناس مراجعه کنید.
در مورد حرف زشتی که از دیگران می شنود اول از همه خونسردی خودتان را حفظ کنید و نگرانی نشان دهید. سپس به او بگویید پسرم ما در محیطی زندگی می کنیم که هم ادم خوب و هم آدم بد هست و نمیتوانیم دیگران را کنترل کنیم بلکه فقط می توانیم خودمان را کنترل کرده و کار و حرف نادرست را تکرار نکنیم.
در مورد خواب شب هم به بهانه ای از اتاق خارج شوید و هر پنج دقیقه به او سر بزنید تا بخوابد. فقط مستقیما نگویید که من میروم و تو باید تنها بخوابی؛ سعی کنید چند بار بروید و برگردد.
عاشقی را هم برای فرزندتان توضیخ بدهید و بگویید در این سن ما هیجان داریم و عشق متعلق به بزرگترهاست و نه بچه ها.
اگر این سوال پرسیدنها و اضطرابها تا یک ماه دیگر ادامه پیدا کرد با یک روانشناس کودک و نوجوان به صورت حضوری یا تلفنی صحبت کنید.
دوست خوبم
نشانه های فرزند شما بسیار جدی است و ممکن است شروع بیماری افسردگی باشد. قبل از هر چیزی حتما و حتما با یک روانپزشک کودک و نوجوان مشورت کنید. در این شرایط شما نیاز به روانپزشک کودک و نوجوان دارید و روانشناس در حال حاضر کمک چندانی نمی تواند بکند. در گام بعدی؛
_ از فرزند خود انتقاد نکنید
_ به او توهین نکنید
_ او را با کسی مقایسه نکنید
_ از جملات تهدیدی استفاده نکنید
_ تفریحات و فعالیتهایی که دوست دارد را برایش فراهم کنید
امیدوارم به زودی مشکلات کمتر شود.
سلام ممنون که به ما اعتماد کردید و مشکلتون را مطرح کردید. شرایط فعلی شما برای همه اعضای خانواده مخرب و آسیب رسان است. پایه و اساس سلامت روان یک خانواده داشتن حس تعهد و اعتماد زوجین است. به شما پیشنهاد میکنم سعی کنید که همسرتون را وارد روند مشاوره بفرمایید و اگر موفق نشدید در غیر این صورت طلاق و جدایی آسیب کمتری نسبت به وضعیت فعلی برای شما دارد.
دوست عزیز
بهتر است قبل از ازدواج مجدد کاملا و به وضوح در مورد فرزندان حاصل از ازدواج قبلی صحبت و تصمیم گیری شود. به نظر می رسد این اتقاق در مورد رابطه شما و همسر جدیدتان به این صورت پیش نرفته است.
در هر صورت مشخص است که پسر شما در ابتدای نوجوانی به حضور مداوم و با کیفیت شما نیاز دارد و ممکن است عدم حضورتان آسیبهای غیر قابل جبرانی در دوره بلوغ به فرزندتان وارد نماید. اگر با مداخله مشاور و بزرگان خانواده هم به نتیجه نرسیده اید به صورت جدی به جدایی فکر کنید و از مشاور حقوقی و زوج درمانگر برای پیشبرد هدفتان کمک بگیرید. همکاران ما به صورت تلفنی و حضوری آماده راهنمایی در این زمینه هستند.
سلام در صورتیکه از مشکل ایشان مطمئن هستید ازدواج با فرد اسکیزوفرنی به هیچ وجه توصیه نمی شود چرا که عملکرد و روابط بین فردی انها به شدت تحت تاثیر بیماری انها می باشد.اما در نهایت بهترین کسی که می تواند شما را راهنمایی کند، پزشک متخصص ایشان است