چگونه اختلافات والدین در تربیت فرزندان را حل کنیم؟

  • آزاده جباری

    روانشناس، زوج‌درمانگر

    تاریخ آخرین بروزرسانی ۱۴۰۲/۱۲/۱۹

چگونه اختلافات والدین در تربیت فرزندان را حل کنیم؟

هنگامی که دو نفر با یکدیگر ازدواج می کنند، طبیعتا شخصیت‌ها و رفتارهای متفاوتی دارند. این تفاوت‌های شخصیتی و رفتاری تا جایی که به روابط آن‌ها آسیب نزند قابل پذیرش است. اما گاهی علاوه بر روابط دونفره، نفر سومی به جمع خانواده اضافه می‌شود که فرزند نام دارد. در این موقعیت، اختلاف نظر والدین در تربیت فرزند نه تنها به رابطه زناشویی آنها لطمه وارد می کند بلکه عدم هماهنگی والدین در تربیت فرزند به کودک نیز آسیب می رساند.

یکی از مهمترین نکات در تربیت کودک، هماهنگی والدین در تربیت فرزند است. اگر پدر و مادر شیوه های تربیتی متفاوتی را اعمال کنند، کودک نمی تواند رفتار درست را یاد بگیرد و در نتیجه مستاصل و مضطرب خواهد شد. بحث کردن والدین در حضور فرزندان باعث می شود اقتدار آن‌ها کمرنگ شود و به مرور زمان کودک توجهی به حرف‌های آنان نداشته باشد.

راهکارهای سمیرا افشارنژاد، روانشناس کودک و نوجوان و مدیر طرح کوچینگ والدین درباره اختلاف نظر پدر و مادر در تربیت فرزندان :

عواقب ناهماهنگی والدین در تربیت کودک

صرف نظر از تفاوت های اخلاقی و اعتقادی که والدین با یکدیگر دارند، گاهی مسائل خانوادگی مثل مشکلات با همسر یا خانواده ها به طورغیرمستقیم وارد شیوه‌های تربیتی می‌شود. بدین صورت که چون فرد نمی تواند دلخوری‌هایی که از همسر یا خانواده وی دارد را برطرف کند، سعی می کند با پافشاری و کوتاه نیامدن در شیوه تربیتی مورد نظرش( که مخالف با شیوه ی همسر می باشد) طرف مقابل را تحت تاثیر قرارداده و قدری از ناراحتی اش بکاهد ( یا به عبارتی پیروز شود).

اساساً درگیر کردن فرزندان در اختلافات خانوادگی، چه به صورت مستقیم چه غیرمستقیم، عواقب جبران ناپذیری بر شخصیت بچه ها خواهد داشت.

یکی از علل اختلاف در تربیت فرزند این است که گاهی یکی از والدین برای اینکه کودک را به اصطلاح "در تیم خود" داشته باشد و به مخالفت با همسر بپردازد، به خواسته‌های هرچند نادرست کودک تن می‌دهد و به عبارتی به او باج می پردازد. کودکان بسیار باهوش هستند و متوجه نیاز پدر یا مادر به خود می شوند. در این شرایط نه تنها رفتار نادرست در آنان تقویت می شود بلکه این شیوه رفتاری در آینده و در جامعه به آنان آسیب بسیاری خواهد زد.

اختلاف نظر والدین در تربیت فرزند و شیوه های رفتاری متفاوت ، کودک را دچار آشفتگی و سردرگمی می کند و ذهنیت بی اهمیت بودن موضوع را برای وی ایجاد می کند. پس بهتر است پدر و مادر صرف نظر از تمام اختلافات، در مسائل تربیتی کودک با یکدیگر هماهنگ باشند. ( مطالعه بیشتر)

مسئله: کودک با اسباب بازی هایش در پذیرایی مشغول بازی است. پدر مخالف است و اصرار دارد که او به اتاقش برود. مادر موافق است و اجازه ی بازی را به او می دهد. راه حل چیست؟

1. صحبت کردن: در یک محیط آرام و به دور از تنش با همسر خود صحبت کنید. این گفتگو صرفاً باید درباره تربیت فرزندتان باشد. اگر فکر می کنید مسائل دیگری ( دلخوری‌های پیشین) در این بحث دخالت دارد، ابتدا آن‌ها را حل کنید و یا اگر فرصت مناسبی نیست، در ابتدای گفتگو، ضمن بیان این جمله که "میدونم ناراحتی هایی از قبل وجود داره ، لطفاً بیا الان دربارش صحبت نکنیم و فقط درباره کودکمان صحبت کنیم"، رسیدگی به این مسائل را به زمان دیگری موکول کنید. با این کار هم اهمیت و آگاهی خود را نسبت به مسائل گذشته نشان داده‌اید و هم تمرکز اصلی بحث را مشخص کرده‌اید.

2. توافق نسبی: سعی کنید با یکدیگر به یک توافق نسبی برسید. این توافق هر چند نسبی می تواند باعث بهبود ارتباط والدین و فرزند شود. (به عنوان مثال در مورد مذکور، کودک می تواند ساعاتی در روز را به بازی در پذیرایی مشغول شود و پس از آن اسباب بازی هایش را به اتاق خودش برده و به ادامه بازی بپردازد.)

3. کوتاه آمدن موقت: اگر با شرایطی مواجه شدیم که فرصت صحبت کردن نداشتیم چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

پدر: همین الان اسباب بازی هایت را به اتاقت ببر!

مادر: نه همین جا می توانی با اسباب بازی هایت بازی کنی!

  • در این شرایط هیچ گاه به همسرتان واکنش منفی نشان ندهید و در حضور کودک با او بحث نکنید. بهتر است یکی از طرفین به طور موقت کوتاه بیاید و گفتگو را به زمانی مناسب موکول کند. سپس حواس کودک را با توجه کردن به او پرت کنید: پسرم (دخترم) بهتره الان با اسباب بازی هات بری توی اتاقت و من هم چند دقیقه ی دیگه میام تا باهم بازی کنیم.

  • می توانید از جملاتی مانند" بعدا درباره این موضوع صحبت می کنیم" یا " الان وقت خوبی برای بحث نیست" در مقابل همسرتان استفاده کنید.

  • از مدیریت بحران استفاده کنید. می توانید بلافاصله تصمیمی اتخاذ کنید که شامل گفته ی هردو والد شود. ( یه چند دقیقه ی دیگه بازی کن و بعد برو توی اتاقت).

4. اعلام نتیجه توافق به کودک: بعد از رسیدن به توافق نسبی، اگر کودک شما از قبل در جریان اختلاف نظر شما بود، حتما نتیجه ی توافق را به او اطلاع دهید. این کار نشان می دهد که مسائل کودک برای شما بسیار اهمیت دارد و پیگیر آن هستید.

نکته: حساسیت های همسر خود را در نظر بگیرید و سعی کنید آن را بپذیرید( بله این قضیه باید متقابل باشد! برای اینکه حساسیت های شما نیز درک شود، می توانید در گفتگوی خود آن را مطرح کنید).

5. کودک نباید متوجه اختلاف پدر و مادر در تربیت شود: هنگام اختلاف در تربیت فرزند از جمله ای مثل " خودت میدونی و بابات " استفاده نکنید! شما از همسرتان جدا نیستید! نظرات شما حتی اگر متفاوت از یکدیگر باشد، کودک نباید متوجه این مسئله شود. بهتر است ابتدا با همسرتان مشورت کنید و سپس یکی از والدین نتیجه را به کودک بگوید.

6. مراجعه به مشاوره خانواده: اگر با انجام توصیه های بالا همچنان با همسرتان در تربیت فرزندان اختلاف داشتید و موفق به حل آن نشدید یا خواهان هماهنگی بیشتر در تربیت فرزندان هستید بهتر است حتما از مشاور خانواده کمک بگیرید. 

 

دریافت وقت مشاوره

لطفا برای دریافت وقت مشاوره از روانشناسان مرکز مشاوره یاسان از ساعت 9 تا 19 با دو شماره زیر تماس بگیرید يا از طریق واتس‌اپ پیام دهید. راحت ترين مسير براي فارسی زبانان خارج از کشور ارسال پيام از طریق واتس‌اپ است.

تماس با ما

تماس با ما

برچسب ها:

1. صحبت کردن:در یک محیط آرام و به دور از تنش با همسر خود صحبت کنید. این گفتگو صرفاً باید درباره تربیت فرزندتان باشد. اگر فکر می کنید مسائل دیگری ( دلخوری‌های پیشین) در این بحث دخالت دارد، ابتدا آن‌ها را حل کنید و یا اگر فرصت مناسبی نیست، در ابتدای گفتگو، ضمن بیان این جمله که "میدونم ناراحتی هایی از قبل وجود داره ، لطفاً بیا الان دربارش صحبت نکنیم و فقط درباره کودکمان صحبت کنیم"، رسیدگی به این مسائل را به زمان دیگری موکول کنید. با این کار هم اهمیت و آگاهی خود را نسبت به مسائل گذشته نشان داده‌اید و هم تمرکز اصلی بحث را مشخص کرده‌اید.2. توافق نسبی: سعی کنید با یکدیگر به یک توافق نسبی برسید. این توافق هر چند نسبی می تواند باعث بهبود ارتباط والدین و فرزند شود. سایر راهکارها و توضیحات تکمیلی را در سایت مرکز مشاوره یاسان بخوانید.

اختلاف نظر والدین در تربیت فرزند و شیوه های رفتاری متفاوت ، کودک را دچار آشفتگی و سردرگمی می کند و ذهنیت بی اهمیت بودن موضوع را برای وی ایجاد می کند. پس بهتر است پدر و مادر صرف نظر از تمام اختلافات، در مسائل تربیتی کودک با یکدیگر هماهنگ باشند. توضیحات تکمیلی را در سایت مرکز مشاوره یاسان بخوانید.

ارسال پیام و سوال

{{ nameForm1_error }}

{{ mobileForm1_error }}

4 + 7 = ?

نظرات کاربران

۱۳ بهمن ۱۴۰۰

سلام. یه سوال. تا زمانی که بچه تو محیط خونه هستش ما بهش احترام میگذاریم و براش حق انتخاب قائل هستیم،اجازه می‌دیم حرفش رو بزنه و منطقی جواب می‌دیم بهش، دروغ نمی‌گیم و ..... حالا اگر همین بچه وارد محیط مدرسه یا اجتماع بشه یا در جمع های خانوادگی،واسه حق انتخابش ارزشی قائل نشن و تندوتند حرفش رو قطع کنن و حرف‌های دروغ بهش(حرف‌های به اصطلاح الکی) بگن،و ... این رفتار ها قطعا رو بچه تاثیرگذاره و بچه تاثیر میگیره، ما چه بکنیم تا تربیت استاندارد ما قربانی انواع و اقسام تربیت های بیرونی نشه؟؟؟

۱۳ بهمن ۱۴۰۰
مرکز مشاوره یاسان

سلام دوست عزیز! از سنین ۶ سالگی به بعد عملاً فرآیند اجتماعی شدن فرزند شما آغاز می گردد و او باواقعیتهای اجتماعی که در آن قرار است رشد کند آشنا خواهد شد شما به عنوان والد فقط می توانید ارزشها و باورها و چارچوبهای خانوادگی خود را در قالب مرزبندی های خانوادگی حفظ کنید و در وضع این قوانین اختیار عمل دارید.در کنار فرزندتان باشید و ارزشهای خانوادگی خود و اولویتهایتان را بازگو کنید ما مشخص نمی کنیم کودکمان در آینده چگونه زندگی کند ما بستر را به سهم خود برای او فراهم می کنیم که بهترین انتخابها را در زندگی بگیرد.

ارسال پیام و سوال

{{ nameForm1_error }}

{{ mobileForm1_error }}

3 + 6 = ?

دریافت وقت مشاوره