پرسش و پاسخ

سلام. وقت بخیر. غذا خوردن یکی ازمواردی هست که در کنترل بچه ها هست و ما نمی تونیم با اجبار مجبورش کنیم. اجبار فقط اوضاع رو بدتر می کنه. رهاش کنید، شاید ژنتیکی خوردن صبحانه جزو برنامه های غذایی ش نیست. کاری که می تونید بکنید اینهکه از شخص دیگری بخواید که بهش آموزش بده.

سلام. وقت بخیر. ما برای اینکه بتونیم به این سوال جواب بدیم، نیاز به اطلاعات دقیق تری داریم. اینکه چند سالشه، چه شرایطی داره، چی دیده، چقدر آموزش تربیت جنسی دیده و با توجه به همه این موارد راهکار بدیم. گاهی هم ممکنه اجازه بدیم بگذره و واکنشی نشون ندیم. اما یک مساله مهم این هست که وقتی گوشی رو دست بچه ها میدیم حتما مواظب باشیم چه محتوایی در گوشی هست چون به هر حال ممکنه بچه ها باهاش مواجه بشن

سلام، وقت بخیر. اینکه با مادر دچار مشکل شده مساله مهمی هست؛ باید بدونیم از قبل بوده یا به تازگی اتفاق افتاده، اگر به تازگی بوده، چه عاملی باعث این اتفاق شده و الان چه رابطه ای با هم دارید؟ همه این موارد باید بررسی بشه. توصیه می کنیم حتما از یک روانشناس کودک وقت مشاوره حضوری یا آنلاین بگیرید که این مساله رو دقیق تر بررسی و شما رو راهنمایی کنند

سلام. وقت بخیر. طبق توضیحی که شما دادید، این رفتار زمینه اضطرابی داره که برای بررسی اون، حتما باید اضطرراب پسرتون بررسی و درمان بشه. توصیه ما اینه که در اولین فرصت  از یک روانشناس وقت بگیرید تا بتونید این مساله رو هر چه زودتر رسیدگی کنید؛ بخصوص اینکه پسرتون داره وارد پیش دبستانی میشه و ممکنه این رفتار و زمینه اضطرابی که داره براش مشکلاتی ایجاد کنه

وقت شما بخیر؛ چند تا نکته هست که باید بهش توجه کنید، اول اینکه پسرتون در خونه چه سرگرمی هایی داره؟چقدر برنامه براش می ذارید که با بچه های هم سن خودش وقت بگذرونه؟ وقتی می خواد بمونه، چه رفتاری باهاش دارید. سعی کنید براش توضیح بدید چقدر وقت داره و چه زمانی باید برگرده خونه، توی خونه هم براش فعالیت های مفرحی در نظر بگیرید. اگر با این کارها باز هم فتارش ادامه داشت، به یک روانشناس مراجعه کنید تا دقیق تر بررسی کنند

وقت بخیر. این مساله حتما باید توسط یک روانشناس کودک بررسی بشه

وقت بخیر. مهم هست که بدونیم پسرتون چند سالشه. چند مورد دیگه هم در گزارش شما نبود که دونستنش لازمه. توصیه می کنیم حتما به یک روانشناس مراجعه کنید تا این مساله رو به صورت دقیق تر ارزیابی کنند

وقت شما بخیر. پسر شما حتما باید توسط یک روانشناس کودک ارزیابی بشه. متاسفیم بابت مشکلی که پیش اومده، تلفن های ثابت دفتر به دلیل مشکل مخابراتی قطه هستند. لطفا برای رزرو وقت با شماره 09120499760 تماس بگیرید، همکاران ما راهنمایی تون می کنند

وقت بخیر. در ابتدا حتما با یک پزشک اطفال مشورت کنید که حساسیت پوستی یا حساسیت به نوع پوشکی که استفاده می کنید نداشته باشه. و در مرحله بعد، فرزندتون با این کار شما توجه زیادی جلب کرده، چه از طریق دعوا چه از طریق اینکه این کار خوب نیست و ... . وقتی هم که شما ناراحت می شید، رفتارهای غیرکلامی از خودتون نشون می دید که خواه ناخواه پسرتون متوجه میشه و توجه رو میگیره. سعی کنید این مساله رو از توجه خودتون خارج کنید. در عوض وقتی متوجه شدید که پسرتون باز هم این کار رو انجام داده، به یک وسیله سرگرمش کنید. مثلا باهاش بازی کنید که دستانش رو درگیر کنه. و یادتون هم باشه وقتی با بقیه یا مثلا تلفنی در این مورد صحبت می کنید، حتی اگر پسرتون مشغول بازی باشه، باز هم صدای شما رو میشنوه و رفتارش با این جلب توجه، تقویت میشه. 

وقت بخیر. بچه ها این خصوصیت رو تا حدودی دارند. سعی کنید. بهش غر نزنید، امر و نهی نکنید و ازش انتظار نداشته باشید که همه چیز رو کاملا جمع کنه. در عوض با آرامش و بدون پرخش باهاش بازی کنید. ازش بخواید وقتی چیزی رو میاره ببره. و تا وقتی قبلی رو جمع نکرده اجازه آوردن چیز جدید رو نداره. خودتون هم بهش کمک کنید. مثلا بگید تا تو کتابا رو جمع می کنی، منم لباسا رو جمع می کنم. این موارد رو امتحان کنید و اگر دیدید بعد از یک ماه تغییری در رفتارش ایجاد نشده، از یک روانشناس به صورت حضوری یا آنلاین وقت مشاوره بگیرید

وقت شما بخیر. در درجه اول سعی کنید که زیاد حساسش نکنید. وقتی فحش میده شما هم همکلام با اون فحش ندین و با آرامش برخورد کنید. هرقدر که آرامش بیشتری شما داشته باشید، پسرتون هم با شما بیشتر همراهی می کنه. در کنارش روی مهارت های کنترل خشم پسرتون کار کنید و اگر شرایطش رو دارید، به یک روانشناس مراجعه کنید و جلسه حضوری یا آنلاین داشته باشید تا بررسی های دقیق تری انجام بدن 

وقت بخیر. بچه ها روی توجه گرفتن از والدینشون حساس هستند. سعی کنید واکنشی نشون ندید. مثلا نخندید یا دعوا نکنید. یا برای همدیگه تعریف نکنید که دیدی چه حرف زشتی زد. حتی اگر ÷شت تلفن برای مادر یا خواهرتون هم تعریف کنید متوجه میشه که از شما توجه گرفته و ادامه میده. بنابراین سعی کنید با آرامش برخورد کنید و واکنش نشون ندید تا این مرحله بگذره

وقت بخیر، سعی کنید در زمانی که خودتون دستشویی هستید، سعی کنید محیط امنی برای دخترتون ایجاد کنید، به این معنی که مثلا سرگرمش کنید؛ کارتون مورد علاقه شو ببینه. یا بازی مورد علقه شو بکنه. اما بهتره که جتما به یک روانشناس کودک مراجعه کنید تا ارزیابی دقیق تری انجام بدن

وقت بخیر. این مدل پرخوری ممکنه و کارهای دیگه ای که می گید دخترتون انجام میده ریشه ای از روی عادت داشته باشه یا اینکه به خاطر اضطراب و استرس باشه. هر کدوم از این موارد باشه، روانشناس کودک باید بررسی کنن و در نهایت به شما راهکار بدن. 

وقت بخیر. برای اینکه بتونیم بهتون پاسخ بدیم، نیاز هست که توضیح بیشتری در رابطه با این مساله داشته باشیم

وقت بخیر. مادر عزیز وقتی بچه ها کتک می زنند یعنی در جایی به اونها بی توجهی شده. و این رو هم یادتون باشه که برخی از مواردی که گفتید جزو خصوصیات ذاتی رشد در بچه ها هست. سعی کنید با آرامش بیشتری برخورد کنید و استرس رو از خودتون دور کنید. جلسه حضوری یا آنلاین با یک روانشناس کودک بهتون کمک می کنه که بتونید دلایل این رفتارها رو شاسایی کنید و با همراهی روانشناس، برخورد مناسب تری با پسریتون داشته باشید. 

وقت بخیر. این مساله نیاز به ارزیابی بیشتر از سوی یک روانشناس داره. حتما به صورت حضوری یا آنلاین از یک روانشناس کودک وقت بگیرید. با این شماره تماس بگیرید، همکاران ما برای رزرو وقت راهنمایی تون می کنند 09120499760

وقت بخیر. مادر عزیز حتما در اولین فرصت به صورت حضوری یا آنلاین از یک روانشناس کودک وقت بگیرید. پسرتون باید ارزیابی دقیق تری بشه تا بتونیم مشکل رو تشخیص بدیم. با این شماره تماس بگیرید، همکاران ما برای رزرو وقت راهنمایی تون می کنند 09120499760

وقت بخیر. مادر عزیز شرحی که شما دادید، نشون میده که نیاز هست برای یک جلسه حضوری یا آنلاین به یک روانشناس کودک مراجعه کنید. مسائلی که در رابطه شما و دخترتون هست هم باید بررسی بشه و بعد بتونیم راهکارهایی بدیم. 

وقت بخیر، شرایط شما رو خیلی از والدین با پدربزرگ و مادربزرگ بچه ها دارند. اگر امکانش رو دارید، سعی کنید کمتر خونه پدربزرگ و مادربزرگش بره و در شرایط کنترل شده تری مثل مهد کودک باشه.

وقت بخیر، پسر شما نیاز هست که ارزیابی بشه. مواردی هست که یک روانشناس کودک در جلسه حضوری یا آنلاین می تونه بررسی کنه، از جمله اضطراب امتحان، توجه و تمرکز و ...

وقت بخیر. این مساله در سن دختر شما چندان غیرطبیعی نیست. سعی کنید روی این مساله حساسیت نشون ندید و به این رابطه حساسش نکنید. از طرفی حتما دخترتون باید مهدکودک بره تا در محیطی اجتماعی غیر از خونه هم قرار بگیره

وقت بخیر. با توجه به سن دخترتون، این مساله باید ارزیابی بشه. یعنی شما به صورت حضوری یا آنلاین به یک روانشناس کودک مراجعه کنید تا بعضی از موارد که لازم هست رو بررسی کنند

وقت شما بخیر. کتک زدن دیگران چه در محیط خانه چه بیرون از خانه، جزو خط قرمزهایی هست که حتما باید در یک جلسه مشاوره حضوری یا آنلاین با یک روانشناس کودک مورد بررسی قرار بگیره. لازمه که تست هایی انجام بشه و بعد مراحل بازی درمانی و آموزش والدین و درمان دارویی در صورت لزوم انجام بشه

وقت بخیر، مادر عزیز پسر شما باید در این رابطه آموزش ببینه. کتاب های مربوط به مقابله با قلدری رو تهیه کنید با پسرتون با هم کار کنید. مداخله مثبت هم داشته باشید. مثلا می تونید همونجا توی فروشگاه به پسرتون بگید بریم بهش بگیم که تو اجازه نداری این کارو بکنی. جلسات بازی درمانی در کنار یک روانشناس متخصص کودک هم می تونه بهتون کمک کنه. 

مادر عزیز وقت شما بخیر. امیدوارم خوب باشید. ما دربسته آموزشی جامع ترک پوشک، همه مواردی رو که در این فرآیند باهاش مواجه میشم رو توضیح دادیم. توصیه می کنیم که این بسته رو تهیه کنید. برای اطلاعات بیشتر و سفارش کلیک کنید

وقت بخیر. در مورد سلام کردن بهش اصرار نکنید. تا زمان مدرسه رفتن در این رابطه به بچه ها اصرار نمی کنیم. وقتی مدرسه بره، در تعامل با دیگران یاد می گیرد. و در رابطه با ارتباط برقرار نکردن، سعی کنید از روایط کوچیک و محدود شروع کنید. مثلا اگر با یه دوست یا فامیل خوبه، تعاملش رو با همون فرد بیشتر کنید و کم کم دامنه تعامل رو با افراد بیشتر گسترش بدید. اگر هم بعد از مدتی احساس کردید پیشرفتی حاصل نمیشه، به روانشناس مراجعه کنید تا در جلسات گروه درمانی شرکت کنه

وقت بخیر؛ داد زدن سر بچه ها عواقب درازمدتی روی اعتماد به نفس، باور به خودشون داره و باعث اضطراب و نشانه های فیزیکی مثل چویدن ناخن میشه. کودک احساس ناامنی نسبت به جهان و مراقبانشان می کنه و نمی تونه به جهان خودش اعتماد کنه. سعی کنید اگر گاهی خسته میشید از دیگران کمک بگیرید. توصیه اکید ما مراجعه به یک روانشناس کودک برای این هست که شما رو راهنمایی کند. 

وقت  بخیر. شرایط شما همون طور که خودتون هم واقف هستید جنبه های خیلی زیادی داره که در یک پاسخ ساده نمی گنجه، همچنین موارد خیلی بیشتری از چیزی که توضیح دادید باید بررسی بشه. پیشنهاد ما این هست که حتما جلسات اختصاصی با یک زوج درمانگر و همین طور یک روانشناس کودک داشته باشید تا بتونند با توچه ارزیابی دقیق تر، شما رو راهنمایی کنند. اگر با یک درمانگر همزبان راحت تر هستید، مراکز مشاوره زیادی از جمله مرکز ما برای مراجعان خارج از کشورمشاوره آنلاین دارند. تماس با در واتس اپ: 09120499760

مادر عزیز!نگرانی شما در قبال پسرتون کاملا قابل درک هست. ما چند توصیه برای شما داریم. اولین و مهم ترین این هست که نسبت به وضعیت پسرتون کاملا هوشیار و آگاه باشید و بدونید که جامعه و محیط اطراف متاسفانه ممکنه نگاه متفاوتی داشته باشه و این مساله رو بپذیرید. مورد بعدی اینه که حتما جلسات بازی درمانی پسرتون رو دوباره ادامه بدید و اگر لازم بود، کاردمانی رو هم باهاش شروع کنید. یک مساله مهم هم اینه که اگر شرایطش رو دارید، برای سال آینده پسرتون رو در مدرسه ای که جمعیت کمتری داشته باشه، مثل یک مدرسه غیرانتفاعی کوچیک ثبت نام کنید که هم جمعیت کمتر باشه و هم کادر مدرسه بتونند بهش توجه بیشتری بکنند. 

وقت بخیر. مواردی که ذکر می‌کنید حامل هشدارهای جدی هستند که حتما نیاز هست بررسی بشه. در اولین فرصت به یک روانشناس کودک مراجعه کنید تا بررسی‌های دقیق‌تری انجام بدن

وقت بخیر مادر عزیز، فرزند شما در سنی هست که نیاز به محبت و همراهی شما داره. سعی کنید در مواقعی که پرخاشگری می کنه، دستش رو آروم بگیرید و بهش بگید که ما کسی رو نمی زنیم. در مورد این مساله دائم در خونه با پدرش یا بقیه اطرافیان صحبت نکنید و سعی کنید بیشتر از بازخورد منفی، بهش بازخورد مثبت بدید. همراهش باشید و براش وقت بذارید و بازی کنید باهاش. هم شما و هم پدرش جداگانه براش وقت بگذارید. توصیه می کنیم کتاب کودک من 1، که مختص سن فرزند شما نوشته شده و راهکارهای عملی خیلی خوبی بهتون میده رو حتما مطالعه کنید برای مشاهده کتاب کلیک کنید.  اگر همه این اقدامات رو انجام دادید و بعد از یک هفته تغییری در رفتارش مشاهده نکردید، به یک روانشناس کودک مراجعه کنید.

وقت بخیر مادر عزیز. برای بچه ها، بخصوص بچه هایی همسن دختر شما احساس امنیت موضوع بسیار مهمی است. دختر شما به دلیل آسیبی که دیده - حتی همان هل دادن ساده - دیگر در آن محیط احساس امنیت نمی کند. سعی کنید با او همدلی کنید، نگویید چیزی نبوده، طوری نشده، و حرف هایی از این قبیل. بلکه با فرزندتان همراهی کنید و اجازه دهید، او مطمئن شود از طرف شما درک و حمایت می شود. با مربی  و مدیریت مهد صحبت کنید تا والدین آن پسر را در جریان بگذارند. اگر می توانید کلاس دخترتان رو عوض کنید. اگر نه، با همدلی کمی به او زمان دهید. اگر بعد از یک هفته هنوز نمی خواست به مهد برگردد، حتما با یک روانشناس به صورت یک جلسه حضوری، تلفنی یا آنلاین مشورت کنید.

مادر عزیز وقت شما بخیر. نگرانی شما در مورد وضعیت بچه ها قابل درک هست. در این مورد چند تا نکته باید حتما بررسی بشه، شما یا پدرشون در بیرون از خانه چطور رفتار می کنید؟ آیا این نشانه ها در رفتار شما هم وجود داره؟ اعتماد به نفس بچه ها چطور هست؟ رفتار پسرها در خونه با هم چطوره؟ چقدر در محیط بیرون قرار می گیرند؟ کلاس میرن؟ چقدر با بچه های دیگه تعامل دارند؟ همه اینها و موارد دیگه خیلی مهم هستند. اما به طور کلی توصیه ما این هست که شرایط فعال اجتماعی تری براشون فراهم کنید و همزمان روی اعتماد به نفسشون کار کنید. همین جا توی سایت یاسان اگر سرچ کنید، مطالب زیادی هست که کمکتون می کنه.

وقت بخیر، مادر عزیز. چیزی که نوشته شما مشخص هست اینه که پسرتون در این مدت تحت فشار زیادی قرار گرفته. تولد فرزند دوم فشار زیادی به فرزند بزرگ تر وارد می کنه. ما در سایت یاسان یک مطلب مفصل در این رابطه تهیه کردیم که توصیه می کنیم  مطالعه کنید برای مشاهده کلیک کنید   اما نکته خیلی مهم تر اینه که در حال حاضر پسرتون به کمک تخصصی از یک روانشناس کودک نیاز داره. توصیه اول و مهم ما مراجعه به یک روانشناس هست تا بتونند بررسی دقیق تری انجام بدن و اقدامات درمانی مناسب رو انجام بدن. یادتون باشه که این مساله برطرف نمیشه بلکه صرفا به لایه های عمیق تر روح و روان فرزندتون منتقل می شه و بعداها با علائم شدیدتری بروز پیدا می کنه.

وقت شما بخیر. مادر عزیز، سه سالگی سن اضطراب جدایی هست و همه مواردی که گفتید تا حدودی طبیعی هست. به خودتون احساس گناه ندید و سعی کنید قبل از اینکه تنهاش بذارید براش توضیح بدید که مامان داره میره سر کار و برمیگرده. اگر شرایطش رو دارید در طول روز حتما چند بار باهاش تماس تصویری بگیرید. این خیلی کمک می کنه که اضطرابش در طول روز کنترل بشه. اگر هم امکان تماس تصویری ندارید، تلفنی باهاش صحیت کتید

وقت شما بخیر، این مورد نیازمند بررسی کاملا جدی هست. حتما در اولین فرصت خودتون به یک روانشناس مراجعه کنید تا راهنمایی دقیق تری بگیرید. 

وقت شما بخیر. مساله ای که ذکر می کنید حتما نیاز هست که توسط یک روانشناس بررسی بشه. مشخصا این رویداد تاثیری روی دختر شما گذاشته و نیاز هست که یک روانشناس متخصص کودک، بررسی های عمیق تری رو انجام بده. و اگر احیانا تنش یا اضطرابی در دخترتون ایجاد شده از این طریق بررسی و شناسایی بشه و اقدامات لازم درمانی صورت بگیره

وقت شما بخیر. مساله ای که ذکر می کنید حتما نیاز هست که توسط یک روانشناس بررسی بشه. مشخصا این رویداد تاثیری روی دختر شما گذاشته و نیاز هست که یک روانشناس متخصص کودک، بررسی های عمیق تری رو انجام بده. و اگر احیانا تنش یا اضطرابی در دخترتون ایجاد شده از این طریق بررسی و شناسایی بشه و اقدامات لازم درمانی صورت بگیره

وقت بخیر. تولد فرزند دوم روی فرزند اول تاثیر خیلی زیادی داره و حتما باید با مدیریت و حساب شده با این مساله برخورد کرد. با توجه به اینکه می فرمایید دخترتون وارد فاز لجبازی شده، لازم هست که حتما از یک روانشناس متخصص کودک کمک بگیرید تا شرایط شما و خانواده شما رو بررسی کنند و بر اون اساس شما رو راهنمایی کنند. 

وقت بخیر؛ مادر عزیز توصیه ما این هست که حتما روی مهارت های ارتباطی خودتون کار کنید. این مساله علاوه بر اینکه باعث میشه نتونید در خیلی از موارد رفتار قاطعانه ای در قبال اتفاقاتی که میفته داشته باشید، دخترتون هم از رفتار شما الگوبرداری می کنه و همین مساله در رفتارهای او هم تکرار میشه. حتما به یک روانشناس مراجعه کنید. مطالعه کتاب مهارت های زندگی هم بهتون کمک می کنه. برای مشاهده کتاب، اینجا کلیک کنید 

وقت بخیر، این مساله در بچه هایی به سن پسر شما تقریبا طبیعی هست. سعی کنید صبورانه باهاش برخورد کنید و در حضورش درباره این مساله صحبت نکنید. اگر قرار هست جایی ببریدش که افراد غریبه هستند، از قبل براش توضیح بدید و براش آمادگی ذهنی ایجاد کنید. اما اگر باز هم دیدی که رفتارش برای شما ایجاد اختلال کرده، حتما از یک روانشناس کودک وقت مشاوره بگیرید تا ارزیابی بیشتری انجام بدن

وقت بخیر. اگر قبلا مساله ای نبوده و این این مساله به تازگی ایجاد شده، ببینید که چه اتفاقی در محیط اطرافش اتفاق افتاده؛ آیاد در رابطه با خاله، مساله ای پیش اومد؟ آیا رفتارها و انتظارات شما و خاله از پسرتون یکی هست؟ مثلا خاله روی برخی رفتار تاکید زیاد نمی کنه؟ کسی به خانواده خاله اضافه شده؟ یا هر تغییر دیگری؛ اگر این مورد رو چک کردید و مساله ای وجود نداشت، وقت کیفی بیشتری با پسرتون بگذرونید. بعد از اینکه از سر کار برگشتید حتما باهاش بازی کنید، وقت بگذرونید، قصه بخونید، نقاشی کنید، برید پارک و کارهایی انجام بدید که پسرتون از بودن با در کنار مادرش احساس خوشایندی داشته باشه و این رابطه دو نفره قوی تر بشه.

مادر عزیز، رفتارهایی مثل کتک زدن یا پرخاشگری، رفتارهایی هستند که حتما باید توجه جدی بهشون بشه و به خودی خود برطرف نمی شن. لازم هست که حتما حتما به یک روانشناس کودک مراجعه کنید تا بررسی های دقیق تر انجام بشه و پلن درمانی ریخته بشه

وقت شما بخیر. توصیه اول ما آموزش تربیت جنسی هست اما با توجه به رفتارهایی که می فرمایید حتما نیاز به بررسی از سوی یک روانشناس هست تا در جلسات درمانی با پسرتون، موارد بیشتری بررسی و راهکارهای درمانی ارائه بشه. 

وقت بخیر، این مسأله می‌تونه دلایل مختلفی داشته باشه، اما حتما برای اینکه ما بتونیم نظر تخصصی‌تری بدیم به اطلاعات بیشتری نیاز داریم